Tori Amos świętuje 10-lecie albumu

Premiera nowej wersji wydawnictwa „Unrepentant Geraldines” jest zaplanowana na 6 września. Już teraz można posłuchać singla „Dixie”.

Przepełniona dowcipem, mitem i legendą – MOJO

Intensywność tekstów Amos jest doskonale znana, ale każdy z utworów przenosi cię w zupełnie inny pejzaż emocjonalny – The Daily Telegraph

Jej głos rzadko kiedy brzmiał tak mocno i czysto – The Guardian

Wydany pierwotnie w 2014 roku przez Decca Records, album „Unrepentant Geraldines” to powrót Tori Amos do muzyki pop i rock po kilku wydawnictwach utrzymanych w gatunku muzyki klasycznej. Nagrany w jej własnym studiu Martian Engineering Studios, album został wyprodukowany samodzielnie przez Amos i zmiksowany przez jej męża Marka Hawleya oraz wieloletniego współpracownika Marcela van Limbeeka.

Zamów album w przedsprzedaży

Album cechuje się oszczędnym, akustycznym brzmieniem, a aranżacje wielu utworów składają się wyłącznie z wokalu Amos i fortepianu. Lirycznie, wiele piosenek było inspirowanych sztukami wizualnymi; zarówno malarstwo, jak i fotografia stanowiły inspirację dla materiału na albumie. „Unrepentant Geraldines” odniósł sukces zarówno wśród krytyków, jak i komercyjny. Album osiągnął 7. miejsce w USA, stając się ósmym albumem Amos, który znalazł się w pierwszej dziesiątce w jej ojczyźnie, oraz uplasował się w pierwszej dwudziestce w ośmiu innych krajach.

Nowa, jubileuszowa wersja albumu zawiera trzy nowe piosenki, po raz pierwszy wydane na jednej płycie „Dixie”, „White Telephone To God” i „Forest Of Glass”. Utwory te zostaną wydane zarówno fizycznie na kolorowym i czarnym podwójnym LP oraz na 1CD, jak i w formie cyfrowej.

Tori Amos tak mówi o nadchodzącym wydawnictwie: – Zawsze inspirowali mnie artyści sztuk wizualnych, bo podobnie jak z muzyką, sztuki wizualne to nie jest praca, którą zaczynasz i kończysz o określonej godzinie. To jest coś, co definiuje ciebie i to, kim jesteś. Artyści wizualni wstrząsają naszymi mózgami i skłaniają do patrzenia na wszystko. Także na przedmioty, którym w innym przypadku nie poświęcilibyśmy chwili uwagi. Albo na ludzi, o których w innych sytuacjach byśmy nie pomyśleli. Wystarczy jeden obraz, by artyści przypomnieli nam o mocy natury oraz o bezowocnych próbach człowieka, by okiełznać lub zwątpić w sposób działania przyrody. Poprzez tony, kształty, wzory i kolory w sztukach wizualnych, jako odbiorca nie tylko zaczynam widzieć, ale mogę powiedzieć, że także zaczynam słyszeć.

Od czasu wydania debiutanckiego solowego albumu „Little Earthquakes” oraz albumu #1 „Under The Pink”, Tori Amos stała się jedną z najbardziej popularnych artystek na całym świecie. Sprzedała ponad 12 mln egzemplarzy albumów, w tym ponad milion w samej Wielkiej Brytanii. Zagrała ponad tysiąc koncertów. W UK aż trzy albumy artystki trafiły do Top 10 sprzedaży. Singiel „Professional Widow” spędził 15 tygodni w zestawieniu Top 40. Tori Amos wykorzystała swój mainstreamowy sukces, by poruszać w piosenkach tematy trudne i ważne skupione wokół kobiet. Tym samym utorowała drogę wielu innym artystkom popowym. Mocny obraz przemocy seksualnej w „Me and a Gun”, wydany po 11 września album „Scarlet’s Walk” czy musical „The Light Princess” dla The National Theatre to przykłady, jak Tori Amos nigdy nie bała się łączyć tematów osobistych z politycznymi. Artystka niedawno zakończyła 2-letnią wyprzedaną trasę koncertową, w ramach której zagrała m.in. w The Royal Albert Hall i Red Rocks w Kolorado, promując uznany album „Ocean to Ocean”.

Tori Amos jako pionierka w wielu dziedzinach, była pierwszą artystką z dużej wytwórni, która zaoferowała swój singiel do pobrania. Przeobrażała piosenki w komiksy i produkowała przełomowe teledyski. Jako aktywna działaczka charytatywna, Tori była pierwszym głosem RAINN (Rape, Abuse and Incest National Network), amerykańskiej organizacji wspierającej ofiary molestowania.